مطالب اینترنتی

تاثیر گذاری گوشی های هوشمند بر روی زندگی افراد

تلفن همراه های هوشمند همه ی وقت می توانند مفید باشند اما دقت کنیم که مقدور هست برای بعضی از افراد بد باشد در ادامه میتوانید تالاب را دنبال نمایید.

تلفن های هوشمند یعنی نمادهای تماس مدرن ما همه ی جا میباشند. به هر جا که نگاه می‌کنیم افرادی را میبینیم که در حال نگاه کردن به صفحه نمایش های روشنی میباشند و مدام فضای مجازی و ایمیل های خودرا چک می‌کنند، مثل ات موذی که دریک شب تابستانی خود رابه یک حباب لامپ سخت پرتاب می‌کنند.

اما آیا تلفن های هوشمند در انتها به سود ما میباشند یا به ضررمان؟

بدون شک بعضی از توانایی های انها شگفت انگیز هست. خیلی سال پیش، من یکی از نخستین کامپیوترها را در کمپانی RAND دیدم. این کامپیوترها از لوله های خلاء بهرهگیری میکردند و فضایی بزرگ‌تر از کل منزل و حیاط جلویی من را اشغال میکرد. اما امروزه تلفن هوشمند من بسیار سریع تر ازآن کامپیوتر ابتدایی کار میکند، حافظه بسیار بیشتری دارد ودر جیب پیراهنم جا می‌شود!

به گزارش تالاب یک دوست فیلمنامه نویس اخیرا به من گفت که به لطف برنامه های نرم افزاری اخیر می‌تواند یک فیلم بلند کامل رابا تلفن هوشمندش ساخت کند. با دسترسی به نرم افزارها، او می‌تواند فیلمنامه را بنویسد، کارگردانی، فیلم برداری و ادیت کند، موسیقی فیلم را بسازد و آن رابه همراه افکت های صدا روی فیلم قرار دهد. همه ی این کارها فقط با بهرهگیری از یک تلفن!

اخیرا مطالعه ای که در مدرسه بیزینس دانشگاه Texas McCombs بر روی ۸۰۰ کاربر تلفن انجام شد، نشان داد که تنها حضور یا نزدیکی یک تلفن هوشمند میتواند توانایی شناختی انسان را کاهش دهد، حتی زمانی که خاموش باشد.

استادیار آدرین وارد” میگوید: تلفن هوشمند مغز را خشک میکند.”

اندرو کی. پریبیلسکی” و نتا واینستاین”، محققان دانشگاه Es در بریتانیا به کشف اثرات تلفن های هوشمند بر روابط شخصی علاقه مند بودند. انها یکسری آزمایش ها رابا چندین جفت فرد غریبه در موقعیت های گوناگون با موضوعات متنوع و مشخص مکالمه انجام دادند. در این آزمایش ها گاهی یک تلفن حاضر و قابل دیدن بودو گاهی هم حضور نداشت.

آنگاه هر یک از کمپانی کنندگان، پرسشنامه ای را در مورد سنجیدن ای که گذرانده بود پاسخ می داد. چطور حضور یا غیاب یک تلفن می توانست بر یک رابطه اثر بگذارد؟

نتایج به دست آمده از پرسشنامه ها نشان داد که کمپانی کنندگان هنگامیکه تلفن های هوشمند در نزدیکی شان قرار داشتند، احساس اطمینان، یکدلی و وابستگی کمتری می‌کردند. حتی وقتی که اصلا ازآن بهرهگیری نمی‌کردند و یا به آن نگاه نمیکردند.

در مقابل، نظر کمپانی کنندگان هم این بود که انها در غیاب تلفن های هوشمند، احساس اطمینان، وابستگی و یکدلی بسیار بیشتری داشتند.

بنابر این، در هردوی این ناحیه ها یعنی قابلیت شناختی و روابط شخصی، اثبات شده که تلفن های هوشمند اثر منفی دارند.

تلفن های هوشمند اثر منفی دارند

اما در مورد خلاقیت چطور؟

ایده های خلاقانه تقریبا همه ی وقت به شکلهای تعجب آور و غیر منتظره بروز میکنند. ری بردبری” نویسنده داستان های علمی تخیلی یک‌بار گفت : ایده ها به گربه ها می مثل. نمی‌توانید انها را فرا بخوانید. اگر بیایند، این انتخاب خودشان بوده، نه شما”.

داستان ها در مورد روشهای غیر محتملی که افراد خلاق به ایده های ناب خودشان دست پیدا کرده اند فراوان هست. یکی از اصول متعارف داستان های خلاقیت، این هست که ایده ها در طی لحظات آرامش و فراغت به ذهن افراد رسیده اند، یعنی زمانی که ذهن بر روی چیزی متمرکز نبوده و به عطیه ناخودآگاهی دسترسی داشته هست.

من این حالت را دوران رویای دوم” می نامم.

یک مثال مفید از این که دوران رویای دوم چطور کار می‌کند، زندگی دکتر امریکایی، دونالد گلیسر هست.

تالاب : در دهه پنجاه، گلیسر درگیر مطالعه ذرات پرانرژی بود. ذرات زیر اتمی آرام را می شد در Wilson Cloud Chamber محفظه ابر ویلسون» دنبال کرد. اما تسریع کنندگان پرانرژی جدیدا توسعه یافته، ذراتی را آزاد می‌کردند که ۱۰۰۰ برابر سریعا تر حرکت میکردند و راهی برای مطالعه انها یا تعقیب جرکتشان وجود نداشت. گلیسر همه ی راه ها را امتحان کرد، اما مدام به بن بست می‌رسید. اینکار غیر مقدور بنظر میرسید.

روزی هنگام ناهاری مفرح، او متوجه حباب هایی شد که دریک لیوان آبجو بالا می آمدند. پس به این فکر افتاد که آیا مقدور هست که ذرات فرا پر انرژی را در نوعی مایع با بهرهگیری از حباب ها دنبال کرد؟

او سری جدیدی از آزمایش ها را آغاز کرد که منتهی به توسعه یافته های او به Bubble Chamber محفظه حباب» مشهور حال حاضر شد و امکانات گسترده جدیدی را برای پژوهش گشود که جایزه نوبل را برای گلیسر به ارمغان آورد.

و همه ی این اکتشاف از لحظه فراغتی می‌آید که گلیسر در دوران رویای دوم به سر برده هست.

نحوه ای که بیشتر مردم امروزه از تلفن های هوشمند بهرهگیری میکنند، مدام ایمیل هایشان را چک میکنند و بی وقفه فضای مجازی را بالا و پایین می‌کنند، به این معناست که دوران بسیار کمتری برای لحظات فراغت و غیر متمرکز ذهن وجوددارد.

با فعالیت های متداول تلفن های هوشمند، دوران غیرمتمرکز بسیار کمتری برای دوران رویای دوم و خلاقیتی که به همراه می آورد در معرض هست.

در این جا سه پیشنهاد برای کمک به دستیابی دوباره به دوران رویای دوم برای شما مطرح می‌کنیم:

یک روز در هفته را روز پرهیز” از تمام دستگاه های الکترونیکی قرار دهید. انها را خاموش کنید، بخصوص تلفن های هوشمندتان را! زندگی‌تان را اصلاح کنید! اگر امروز مثل بیشتر مردم بوده اید، واقعا زندگی نکرده اید. بلکه تلفن هوشمندتان هست که دارد زندگی می‌کند. یک روز در هفته تلفنتان را خاموش کنید و زندگی‌تان را پس بگیرید.

به گزارش تالاب در روزهای دیگر مدام تلفنتان را برای دیدن جریان پیوسته ایمیل هایی که همه ی وقت می‌آیند نگاه نکنید. هر روز در دو دوران مشخص پیغام های تلفنی تان را چک کنید. فقط دو بار. هیچ دوران دیگری به تلفنتان نگاه نکنید.

به محض این که آغاز به انجام دادن دو دستور اول یعنی روز پرهیز” و دوران بندی هر روز” و به ریتم زندگی با آنان عادت کردید با رویکرد انتظار خلاقانه آرام بگیرید. شما خاک را ورز داده و دانه ها را برای یک محصول خوشگل کاشته اید. منتظر خلاقیت ها و سپاسگزار آنان باشید.

و وقتی زندگی رابه روی خود باز کردید و با دوران رویای دوم فکر و برنامه ریزی کردید، از این که چه میزان می‌توانید خلاق باشید شگفت زده خواهید شد!